Joepie! Het eerste, en ook wel gemakkelijkste, hoekje in het huis is getransformeerd van een hoop rommel naar een hoop gestructureerde rommel. De afgelopen maanden heb ik zo nu en dan (echt heel af en toe) wat online koopjes gedaan en dit weekend vond ik dan eindelijk de tijd om te beginnen decoreren. Wij leven in een vrij modern huis, maar toch met enkele warme toetsen en allesbehalve clean (letterlijk en figuurlijk dan). Vorig jaar bezochten mijn man en ik een huis in de buurt tijdens Mijn Huis Mijn (in dat geval Eikel van een-) Architect en we waren helemaal weg van de strakke lijnen, supermoderne look en witte gietvloer. De eigenares was hoogzwanger van een eerste en ik dacht alleen maar “Yeah right, hier wil ik over een jaar nog eens binnenspringen”. Ik heb echt geen zin om de hele dag op te ruimen en als de parket volstaat met putjes en vilstiftlijnen, dan is dat maar zo. Maar eerlijk, je verzamelt wel wat bij elkaar qua speelgoed, en die zijn er vaak in de meest afschuwelijke kleurencombinaties. Dus wilde ik een hoekje creëren waar al die brol netjes kan worden opgeborgen, en de kindjes braaf kunnen spelen (dit laatste is nog niet voor morgen, ze spelen momenteel zowat overal behalve daar).  Oorspronkelijk was deze hoek een piano slash agenda slash kindertekeningen slash foto album hoek. Ik heb deze dan ook compléét getransformeerd in krak dezelfde hoek maar dan zonder piano, jaja, even zot gedaan hoor. Ik weet nog goed hoe ik ineens in een gigantisch creatieve bui dacht: “Die piano moet weg, ik speel er niet op.” Op zich een jammer feit, want een piano is een mooi meubel, en – nog meer jammer – ik  kon er in een ver verleden best wel goed op spelen. Maar, eerlijk is eerlijk, ik vind de energie en tijd niet meer om partituren vast te nemen. Ik hoop dat ik ooit een blogpost kan schrijven van een hernieuwde pianohoek in huis, maar voorlopig heb ik er vrede mee dat de muziek in huis uit de TV schalt (behalve als het Bobo is).

Laat ik eerst even beginnen met een goede tip: als je beslist van ergens in huis vanalles tegen de muur te plakken, opteer dan voor een laag of 3 magnetische verf. Geen punaises of andere gaatjesmakers nodig! De verf zou met de jaren zijn magnetische eigenschappen verliezen, én het is niet goedkoop, maar je kan wel steeds alle kanten uit met leuke magneetjes. Het is wel niet zo dat je er gigantische schilderijen aan kan ophangen, het zou een beetje gevaarlijk zijn als de vorken en messen van tafel naar de muur schieten.

Toen de piano en de talrijke afgeschenen foto’s van de muur verdwenen, was het duidelijk dat we met een wel zeer aanwezige zettingsscheur in de muur zaten. Ik wist al dat ze er was, maar keek er express nooit te lang naar, zodat het meer een schaduw van een scheur leek. Nu was het natuurlijk iets anders, ik ging een muur aankleden die kapot was.  In een wereld waar Katrien een nauwgezet en punctueel persoon was, had ik eerst die muur bijgewerkt en opnieuw geschilderd. Ik hoef niet te vertellen dat ik daar niet langer dan 1 seconde heb staan twijfelen, om dit dan snel weg te wuiven. Uiteindelijk, die scheur is er alleen maar als je ernaar kijkt. Ik zou de aandacht wel even afleiden met parels van kunstwerken.

Het idee van enkele knutselwerkjes van de kinderen tentoon te stellen, wilde ik graag behouden, hetzij beperkt, want het zoveelste blad papier met 3 lijnen op is nu niet meteen opwindend. Enkele foto’s van vrienden en familie benadrukt de enorme warmte die we willen uitstralen naar de buitenwereld, en mooie uitnodigingen/aankondigingen krijgen ook een plekje (sorry maar hier ben ik gevoelig aan, ik begrijp niet dat de meeste mensen denken dat ze evengoed zélf met Illustrator of Photoshop aan de slag kunnen, … niet dus, behalve ikzelf dan he mwaha).

De agenda muursticker wilde ik eerst niet behouden, je ziet waarom als je naar de “actuele” maand kijkt op de VOOR-foto hieronder. Maar toen ik de stickers begon te verwijderen, bleek dat ik niet steeds binnen de vlakjes bleef met mijn afkuisdoekjes, m.a.w. vegen in alle kleuren met daartussen witte vierkantjes. Een tweede reden om de muur te herschilderen drong zich op, maar ik vrees dat er al brokken van de muur moeten vallen eer ik start met structurele werken. Agenda muursticker moest blijven, zo simpel was de oplossing. Na wat heen en weer geschuif en geplak, was het resultaat redelijk tot zeer bevredigend.  Kan deze muur meteen in een interieurboek? Tuurlijk, maar die moet nog uitkomen, zijnde “Interieurstyling tijdens de middagdut van je kinderen”.  Ik zie hier eerlijk gezegd potentieel in. Ik droom zelfs al van een reeks, met “ ’s Nachts plinten plaatsen zonder lawaai te maken” en “Mijn kind kan nu blijkbaar àlles zelf, leer ze plamuren en schilderen”.

Agenda Muursticker via Pinktobluekids (Etsy)

Quote muursticker via WelcomingWalls (Etsy)

Washi Tape en hangmagneetjes van Hema

Vierkante kastjes + opbergdozen en krijtbord van Ikea

Wasspeld-magneten, tekstballon-post-its, dagen-van-de-week-magneetjes en miniwoord-magneetjes via Gezinnig

Magnetische Instagramfoto’s via Sticky9

Stoffen opbergdozen van 3 Sprouts

Papieren opbergzak van Tellkiddo (via Wolfenwolkje)

Tafeltje + stoeltjes van Scratch (geen idee waar we dat van kochten maar google even)

Foto van mezelf en dochter door Rob Mitchell en Inge Van den Broeck  🙂

Shoppen maar!