Het is eventjes stiller geweest op de blog. Dit zou eventueel te wijten kunnen zijn aan het feit dat ik enorm hard aan het sporten ben. Remember mijn goede voornemens voor 2015…

Ik zal jullie even op de hoogte brengen van de vooruitgang, aangezien we nu toch al bijna halfweg 2015 zitten en ik dus in principe al een halve sixpack zou kunnen hebben.

Jammer genoeg is er iets tussen gekomen. … Toen ik ontvoerd werd door aliens, … … Ok totaal niet, ik geef het maar ineens toe, het loopt niet zoals gepland. Maaaarrrrrr… het loopt. IK LOOP!

Toen we met het werk enkele dagen gingen shortskiën eind januari, was ik al een beetje beteuterd door het feit dat ik op dag 2 al amper een rode piste kon bedwingen zonder enorme spierpijnen in mijn bovenbenen. Dat ik daarbij nog eens een enorme kater had, gaf zeker geen extra energie (manman en dan 15 minuten met 80 miljard man in zo’n grote schommelende skilift staan, hiphoi!), dus… kleine eye opener. Maar toch groot genoeg om mij  zonder boe of bah in te schrijven voor de Ladies Run, zijnde 5km. Dat zou een hapje zijn he. Vol goede moed begon ik te Start-To-Runnen en na welgeteld 4 lessen was ik het al kotsbeu. Ik kan écht niet op mijn gemak lopen dus ik liep me eigenlijk letterlijk te pletter vanaf les 1 om toch maar zover mogelijk te lopen in 20 minuten. Ongeduldig als ik ben, vroeg ik me dàn al af waar die Runner’s High bleef. Beetje belachelijk, maar kom ’t zou toch fijn zijn als je na 50m lopen al in the zone kwam en een half uurtje later wakker werd met 10 km in de benen.  Zo verging het me dus niet, en het resultaat was dat ik de Ladies Run heb gelopen zonder één klein beetje conditie. 5km is nog net te doen op wilskracht maar ik was de hele wereld al aan het bijeen schelden na 0,5km. Een medaille rijker maar mijn eyes waren ondertussen al wat meer geopend.

Ik zou Katrien niet zijn, mocht ik totaal geen rekening gehouden hebben met een conditietest DE DAG NADIEN, georganiseerd door mijn sportieve werkgever. “Géén grote inspanningen doen de dagen voordien” was de duidelijke boodschap. Met de meest pijnlijke benen EVER mocht ik dus op de loopband alles geven tot mijn hart het bijna begaf. Resultaat: dik gebuisd en mijn ogen waren schoteltjes geworden. Komaan, ik ben niet de fitste, maar een inimini klein beetje reserve van al die jeugdjaren op de fiets had ik wel verwacht. NOT! Ik had evengoed een verstokt rokende 70jarige astmapatiënt kunnen zijn, te zien aan mijn scores. Toegegeven, er waren maar weinig collega’s die echt goede punten kregen, maar het stond nu wel degelijk op papier: Katrien is NIET fit. Ik ben de definitie van anti-fitheid. Het schoolvoorbeeld van conditieloos. Het tegenovergestelde van een atleet. Ik. Ben. Niet. Sportief. Ik, die vroeger uren turnde in de tuin, 500 radslagen achter elkaar deed, ik die eerst naar den Dixies, en als het daar niet leuk was met een belachelijke omweg naar de Castel  fietste om daar nog eens ALLES te geven op de dansvloer!!!

Kortom, ik heb dus alle redenen van de wereld om me te smijten in een maandenlang sportief avontuur. Het begint al goed door me met enkele collega’s in te schrijven voor een paar loopevenementen. Zachtjesaan is voor watjes, wij gaan meteen voor hindernissenparcours van 10km en meer! Daarnaast sta ik al enkele weken een uur te springen en te dansen met een koker vol grind in mijn handen. Sinds vorige week ga ik voor de “zware” koker, en echt waar, mijn armspieren en buikspieren beginnen zichtbaar te worden. WOW die verpulverde draadjes die ooit spier waren, zijn aan het ontwikkelen!! Ook gaan we 1 keer per maand met de collega’s fietsen, en volgende week gaan we met enkele vrouwen de mannen achterna op de koersfiets en gaan we  een toerke doen van 60km. En last but not least: ik heb voor de eerste keer in mijn leven 10km gelopen! Ok, met een tempo waarbij ik bijna een overnachting moest boeken, maar kom.

Toegegeven, we zijn er nog niet. Ik heb nog een lange weg te gaan, en helaas bevat die weg iets te veel frituren. Ik wil het zo graag, een beetje structuur met een ontbijt, de eeuwige appel in mijn sjakos en een vaste boodschappendag… Maar structuur druist in tegen alles wat Katrien is.

Dus voorlopig gaan we voor een goede basis aan fitheid, met daarop wat viandellen.