Donderdag is mijn dag. Om de kindjes van school te halen bedoel ik dan. We hebben een heel systeem dat eigenlijk geen systeem is, waardoor we er toch voor zorgen dat de kinderen zo weinig mogelijk in de nabewaking hoeven te zitten. Niet dat ik iets tegen nabewaking heb, hoor, maar de schooldagen eisen al zo veel van ze, en tegen het einde van de week zie je zo de vermoeidheid in die oogjes. Met grootouders die wekelijks één dag voor hun rekening nemen, en een man wiens agenda iets makkelijker te regelen valt, is dat eigenlijk goed te doen . Toch blijft het een puzzel. En haal ik bijna nooit de schoolbel om half 4 en moeten ze alsnog even naar de nabewaking. Aangezien die bijna een kilometer verder gelegen is, komen de kindjes daar pas aan rond half 5, dus als ik te laat ben, kan ik best ook minstens een uur te laat komen (daar ben ik wel een krak in). Ze stappen dan allemaal in een stoet, hand in hand, dat hele stuk. En dan breekt mijn hart toch een beetje, vooral de jongste, met zijn rugzakje, een wildvreemd meisje aan zijn hand (hoewel, de snoeper!), een hele tocht, en dan moet de winter nog beginnen!

Maar goed, donderdag is mijn dag, en aangezien mijn man op die dag ook een avondcursus volgt, is meteen de hele avond-mikmak  voor mijn rekening. En dan moet ik toegeven dat het vaak de meest onverantwoorde handelingen zijn die zich in recordtempo opvolgen:

1) ) Een film van De Kleine Zeemeermin / Prinses Sofia / K3 musical/… opzetten zodat ik nog snel wat mails kan bijwerken. Plopkoek inbegrepen.

2) Ondertussen zien dat de jongste niet in slaap valt, wat vandaag redelijk hard mislukt is:

Ja, hij ligt gewoon op de grond 🙂

3) Daarna iets wortelstoemp-achtig  maken, en halleluja: ik gebruik daarvoor nog vaak die babycook => papatjes en groentjes worden tesamen gestoomd, en hopla! Vleesje erbij bakken en klaar!

4) De jongste wakker maken, met het risico op dramaqueen-taferelen van jewelste

5) Deze scène angstvallig proberen te vermijden door iets extra plezant te voorzien: een tafeltje voor tv (ja ik kom er gewoon voor uit!)

6) De bordjes leegkrijgen door de belofte op een ijsje. Tip: wel eerst even kijken of er nog ijsjes zijn, want vandaag lag er nog welgeteld één cornetto in de vriezer (die is dan lekker voor mezelf straks muhaha!). Dan maar bemiddelen met een chocoladekoekje, wat vandaag een schot in de roos was, hoera! O ja, als ze niet willen eten, helpt meestal wel het volgende: “wie het eerst zijn bordje op heeft, is gewonnen!” Oppassen voor verslikken dan!

7a) Als er nog tijd genoeg is, snel in bad, wat in het beste geval enkel zorgt voor ruzie over het gele schepje en de paarse emmer. In het slechtste geval is de hele badkamer onder water, aangezien het uitspoelen van de shampoo nog niet meteen een vreedzame aangelegenheid is.

7b) Dan na nogmaals een glas water, sjokolaaaaamelk, een cracotte, en 2, neen 3 of wacht 5 minuutjes tv kijken, pyjama’s aan, knuffelkussens en tetradoeken bijeenzoeken, tandjes poetsen, … nog 256 keer proberen om eten te schooien, en dan is het zover… bedtijd!

De oudste roept meestal nog één keertje voor de meest uiteenlopende zaken, vandaag zat er een slang tussen haar bed en de muur. Een spleet van 1 cm, en daar zat ze dan tussen te loeren. “Een slang, echt gezien mama!” Ik zeg: “Allez Fleur, slangen kunnen die moeilijke trap van ons toch niet op?” Afgehandeld. Denk ik 🙂

De jongste neemt een hele zak autootjes mee in bed, en die horen we bijna nooit meer. Na een uurtje ga ik meestal kijken en moet ik gedurende 5 minuten alle auto’s tussen de kussens, in zijn mouw, onder zijn hoofd (??? is’t comfortabel, jongen???) verzamelen. Dan smelt mijn hart elke keer weer.

En dan is het eindelijk me-time. Dat wil zeggen: koken voor mezelf, wat fotootjes bewerken, een blogje schrijven of wat vrouwen-tv kijken. En zelf een badje nemen, aaaaahhhhhhh!

Ja, dat is een groot voordeel aan school: de kinderen zijn bekaf en liggen om 19u in bed, zodat je best nog wel een gezellig avondje kan inplannen. Vol Spoed 24/7, Kroost en Jani.

Dus. We hebben het hier weer schoon voor mekaar seh. En morgen is het vrijdag. Wat kan het leven toch schoon zijn!

En om helemaal zot te doen, ne selfie vol contentement erbij en al!

kusjes

Ktrien x