Toen mijn man eind november jarig was, had ik de grootste moeite om weer een origineel cadeau te verzinnen. Op den duur heb je alles al wel eens gegeven, niet? Dus dan kies ik liever voor een beleving dan iets waar je een strikske kan ronddoen. Zeker gezien de weinige romantische tijd die we de laatste maanden euhm jaren samen hebben (met uitzondering van dat ene kwartier per week dat we samen thuis zijn, nadat de kinderen in bed zijn en voordat hij of ik in coma op de zetel lig).

Ik was al een tijdje stille fan van het concept van Srprs.me, waarbij je een reis(je) kan boeken zonder van tevoren de bestemming te weten. Uiteraard had ik heel graag een heuse citytrip gepland, maar de weinige tijd (en het feit dat we binnenkort ook al gaan skiën) deden me kiezen voor een roadtripje. Snel uitgelegd: je kiest een concept (bijvoorbeeld roadtrip), je kiest het aantal personen en aantal dagen, en een datum. Deze laatste legt ook meteen het budget vast, want met de feestdagen of in de weekend is het vaker iets duurder dan op andere dagen.

Ik koos voor het minimum, namelijk één overnachting, en het maximum aantal kilometer dat ik wilde afleggen, was 250. Niet echt interessant om 900km te gaan rijden, even gaan slapen en al terug moeten vertrekken. Een week voor je vertrekdatum kan je op je persoonlijke link het weerbericht checken, zodat je (in het geval van een verdere trip) aangepaste kledij kan voorzien. In ons geval was het wel duidelijk dat ik geen zonnecrème factor 50 of sletsen moest inpakken 🙂 Ook krijg je een envelop opgestuurd waarin alle informatie zit, en dan is het tanden bijten om niet te gaan piepen! Uiteindelijk is het de bedoeling dat je pas op het moment van vertrek (thuis of in de luchthaven) een code vrij krast en invult op een website, en dan verschijnt je bestemming!

In ons geval was het eerst een rijrichting die werd bekend gemaakt:

Ahja, vergeten te zeggen, bij het boeken van deze trip, kon ik ook aangeven of ik naar een stad of het platteland wou gaan, of “het maakt niet uit”. Rara, wat zou ik gekozen hebben? Juist, we gaan voor het maximale verrassingseffect! Je kan ook nog als opmerking meegeven wat je zeker wil vermijden, waarbij ik aangaf niet naar Rotterdam te willen gaan omdat we daar al enkele keren geweest zijn samen.

Ok, Spa dus!! Dat zagen we allebei zeker zitten! Romantiek en meligheid, here we come!!

Na anderhalf uurtje bollen waren we in de buurt van Spa, en dan deed ik de geheimzinnige zwarte enveloppe open waarin het enige echte adres van ons hotel stond! Dat was wel even schrikken, want het was helemaal niet in Spa te doen, maar in Luxemburg, nog 3 kwartier verder rijden. En nu komt het…

Je boekt zo’n weekend om eens iets anders te doen, om echt verrast te worden, en plekken te gaan verkennen die je normaal gezien niet meteen zelf zou kiezen. In een straal van 250km rond Putte-Kapellen, in alle richtingen, denk ik dat er zo’n 80 miljoen verschillende mogelijkheden bestaan. Stad of platteland, het zijn er misschien wel 80 miljard!! Ons hotel lag in Urspelt, en dat zei mij helemaal niets, maar mijn man herkende het direct. “Daar zijn we al eens geweest.”

NO. WAY.

Ok. Even een kleine teleurstelling. Maar goed, wat is de kans dat we nog eens in hetzelfde hotel zitten? Ow jaaaa, 100 % want in dat dorp staat één hotel slash kasteel en 5 huizen. Chateau d’Urspelt alstublieft!

Haha, ik denk dat de kans groter is om de Lotto te winnen!! Niet normaal, ik vond het echt weer zooooo typisch iets voor ons 🙂

Goed, het enige positieve aan het verhaal: wij waren daar ongeveer 6 jaar geleden op het moment dat ik net zwanger was. Met andere woorden, ik was zo misselijk als een krab, dus we hebben in dat hotel gelogeerd en daar stopte het. Te ziek om er van te kunnen genieten, zijn we de volgende dag ’s morgens al terug naar huis gereden.

Dus, we kregen een tweede kans! Zo bekeken we het maar, want uiteindelijk is het wel een heel mooi kasteel om in te verblijven.

 

Na te hebben ingecheckt, zijn we een korte wandeling gaan maken. Het was koud, maar het zonnetje scheen af en toe en de frisse buitenlucht deed ons goed. (foto’s met iPhone)

 

We aten in het hotel zelf, wat gemakkelijk was maar ook noodzakelijk aangezien er in de wijde omtrek niet meteen iets anders leek te bestaan 🙂 Het eten was zeer lekker, maar de keuze was wel beperkt wegens de feestdagen en ook niet meteen goedkoop. Maar goed, we waren er om te genieten en dat deden we dan ook! Een gin tonic en wat wijntjes later voelden we ons helemaal in onze sas. Ideaal om fase twee in te zetten: de wellness!

Het hotel heeft twee private wellness ruimtes, die je kan boeken voor 90 minuten. Dat lieten we zeker niet aan ons voorbij gaan en iets later stonden we met onze badjas voor de deur. Het begon al goed want terwijl mijn man het licht aan het zoeken was, zag ik bij het binnenkomen niet dat er een verhoogde vloer was in die ruimte. Gevolg: met mijn klikken en mijn klakken op de grond! Amai dat deed zeer jong! En letterlijk 5 minuten later ging ik nog even naar het toilet iets verder in de gang, en bij het terug binnenkomen (lees: binnenstormen want ik had het koud in mijn badjas) was ik dat verhoog alweer vergeten. Gevolg: Een nog veel hardere smak tegen de grond. Maar echt, ik zweer het: het voelde alsof ik die natuurstenen vloer volledig had verbrijzeld met mijn gewicht (dat de laatste weken iets omhoog is gegaan, geef ik toe). Ik was er echt even niet goed van, want werd zo misselijk als iets (flashback naar de zwangerschapsmiserie) en moest even gaan liggen. Mijn man moest waarschijnlijk op zijn tanden bijten om mij niet kei hard uit te lachen met mijn stommiteit. Een ezel en een steen enzo. Tja. Man man.

Ondertussen was de jacuzzi gevuld en eindelijk konden we met een glaasje champagne en wat fruit helemaal zen worden. En een beetje in de wind ook ja.

Ik ben normaal niet zo’n jacuzzi-mens, maar eerlijk: we hebben daar een heel uur in gehangen, en zalig leuke gesprekken gehad. Over het werk, over onze dromen, over de toekomst, over hoe we het allebei zouden willen zien, over hoe het nu is en dat we elkaar wat uit het oog verliezen zo nu en dan. Ja en bij elk onderwerp hoorde natuurlijk een aangepaste (al dan niet foute) verlichting in het bad. Over ons huwelijk = rood! Over de toekomst = roos (haha)! Over het werk = strobo-effect! Over de kinderen = blauw! Jep, ambiance in de keet! Het laatste kwartier hebben we dan nog snel doorgebracht in de sauna. Aan de zonnebank heb ik me maar niet gewaagd, gezien de eerdere ongelukken. Plus wat maakt het uit om mooi bruin te zien als je al vol blauwe plekken staat, niet?

’s Nachts is het beginnen sneeuwen en dat was echt een leuke verrassing! Na een lekker ontbijtje zijn we weer naar buiten getrokken en op de wilde boef beginnen wandelen. Het landschap was helemaal anders dan de dag ervoor en dat was wederom genieten.

 

Aangezien we toch nog een hele poos moesten rijden, zijn we in de vroege namiddag terug vertrokken, met nog een kleine tussenstop in Malmédy voor de lekkerste pizza in eeuwen.

Conclusie:

• Ik ben nog steeds fan van het concept van Srprs.me, en volgende keer hoop ik een heuse citytrip te arrangeren. Het was goed georganiseerd en dik in orde.
• Ik ga deze week nog met de Lotto meespelen.
• Iedereen die in Chateau d’Urspelt wil gaan welnessen zonder zijn nek te breken: u bent gewaarschuwd. Neem desnoods een nachtkijker mee, een blindegeleide stok en Hirudoid zalf voor als het toch nog moest mislukken. De champagne verzacht iets maar niet alles.

 

Yolo!

Ktrien x