2017, een jaar met weinig schrijfsels op de blog, doch met vele gebeurtenissen en beslissingen die nog een tijdje zullen nazinderen. De zwangerschap van een 3e kind heb ik best onderschat, en er zijn momenten geweest dat ik het allemaal niet meer zag zitten. We zijn natuurlijk een paar jaar ouder en ik vergeet dat al wel eens in alle chaos en stress. Mijn geest trok aan de alarmbel en ik besloot op professioneel vlak een iets andere richting in te slaan. Maar even later had mijn lichaam (of de ongeboren baby) het ook gehad en nu ben ik al een paar weken verplicht het rustig aan te doen. Dat is voor mij heel erg moeilijk, maar achteraf gezien moet ik toegeven dat ik er ook wel wat van geniet. met als kers op de taart: meer tijd met de kindjes. Laat dat ook meteen mijn voornemen zijn voor 2018 en de jaren erna. Want straks is er weer zo’n klein hummeltje in ons huis dat alle zorgen nodig heeft en dat heb ik de voorbije jaren veel te weinig gedaan: zorgen voor mijn gezin, mijn man én mijzelf.

Ik ben vreselijk slecht in het volhouden van goede voornemens, ook al was deze blog daar oorspronkelijk voor bedoeld. Maar goed, we zien wel weer wat het brengt. Eerst en vooral gaan we weer een prachtig boeleke op de wereld zetten, en al de rest volgt wel vanzelf. 2018, ik heb ongelooflijk veel zin in u!

En 2017, het was me een genoegen: