Fleuremieke. Mogen we dat nog zeggen? Want nog 3 dagen en het is zover. Dan is het voorbij, de jaren van elke dag spelen en knutselen. Het eerste leerjaar komt eraan, en ik weet niet wat ik er nu bij moet denken. Uiteraard ben je er keihard klaar voor, je bent dan ook bij de oudsten van…
Categorie: confessions of Ktrien
The FAB 5
Ondertussen maakt Basile al 6 weken deel uit van ons gezin. Je zou denken dat het met een 3e allemaal routine is, maar dat is niet waar. Elk kindje is anders, en ik was toch weer vergeten hoe het allemaal draait met zo’n baby in huis, en dat is vaak vierkant! 🙂 Vooral het feit dat…
2017
2017, een jaar met weinig schrijfsels op de blog, doch met vele gebeurtenissen en beslissingen die nog een tijdje zullen nazinderen. De zwangerschap van een 3e kind heb ik best onderschat, en er zijn momenten geweest dat ik het allemaal niet meer zag zitten. We zijn natuurlijk een paar jaar ouder en ik vergeet dat…
Nummerke 3
“Da’s gedurfd” “Moedig zeg!” “Was het gepland?” … Dit is de gemiddelde reactie van onze beslissing er een derde kindje bij te maken. Natuurlijk weten wij ook dat het er niet makkelijker op wordt. Maar excuseer, ik wist niet dat je per definitie moest stoppen als je: al een meisje en een jongen hebt al…
twee nul zestien
2016 zou mijn jaar worden! Zei ik exact een jaar geleden. Hoe zot is dat?! Weer een jaar voorbij… Misschien is een jaar toch iets te kort om vanalles te veranderen, niet? 🙂 Laten we gewoon 2017 eraan toevoegen, want we hebben toch weer een paar zaken laten slabakken. Maar… terugkijkend op het voorbije jaar…
Aan Fleur.
Liefste Fleur, Fleuremieke, Toen ik een jaar of 6 geleden besloot dat het tijd was om mama te worden, en dit, geduldig als ik ben, metéén stante pede à la minute moest gebeuren, kon ik nooit ofte nooit weten wat dit eigenlijk inhield. Mama worden. Mama zijn. Ik ging dat klusje wel eventjes klaren, stoer…
Donderdag mamadag.
Donderdag is mijn dag. Om de kindjes van school te halen bedoel ik dan. We hebben een heel systeem dat eigenlijk geen systeem is, waardoor we er toch voor zorgen dat de kinderen zo weinig mogelijk in de nabewaking hoeven te zitten. Niet dat ik iets tegen nabewaking heb, hoor, maar de schooldagen eisen al…
The Holiday – the part where the kids are… still kids!
Ondertussen zijn we terug thuis en zijn de eerste frietjes van de frituur al achter de kiezen. Uiteraard niet omdat ik er zin in had, maar wel omdat we te moe waren om nog iets anders klaar te maken. 🙂 We zijn toch weer een 24 uur onderweg geweest, van hotel tot thuis, en dat kruipt…
Gewoon omdat ik ze zo graag zie.
En toch, zo gewoon is dat eigenlijk niet. Kinderen. Sinds ze er zijn, ben ik toch een pak emotioneler geworden. Niet dat mijn man dat zou geloven, want het is hij die als eerste een traan wegpinkt bij een schoon muziekske ofzo. Hetgeen ik ervaar, is dat alle berichten die met het leed van kinderen…
Over gras en dat het wel eens kan verkleuren.
Een tijdje geleden vroeg iemand me welke eigenschappen ik bij mezelf bewonder. Ja zat ik daar meteen te schuifelen en na te denken en niks bijzonders te weten. Toen werd gevraagd welke eigenschappen mijn man zo leuk vindt bij mij. Nog meer gefrons en wat gehakkel… Laten we zeggen dat ik niet meteen een tweede…
Een blog over een vrouw en haar hersenspinsels 